Anderhalve week geleden plaatste ik op LinkedIn en Facebook een bericht over mijn ervaringen op de ladder. Hoe ik, ondanks mijn tegenzin en angst voor die wiebelige treetjes, toch omhoog ben geklommen om de windveren te schilderen. Ik maakte de vergelijking met een stap zetten buiten je comfortzone. Iets dat in je werk ook af en toe nodig is als je wilt blijven groeien. Het woord ‘ladder’ wordt regelmatig gebruikt in relatie tot het maken van stappen in je werk. Typ het woord ‘carrièreladder’ maar eens in op google en je vindt allerlei websites die je willen uitleggen hoe je zo snel mogelijk bovenaan die ladder kunt komen. Maar klik vervolgens niet door. Want je carrière is namelijk helemaal geen ladder die je zo snel mogelijk moet beklimmen.
Lineair of creatief
In mijn kast staat een inspirerend boek van de inmiddels overleden schrijfster Dorothy Sayers. Het boek heet ‘The Mind of the Maker’. In dit boek stelt Sayers dat onze westerse maatschappij te ‘lineair’ is. We denken in een rechte lijn, namelijk van probleem naar oplossing. Voel ik me niet fit, dan ga ik naar een arts die me zo snel mogelijk helemaal gezond moet maken. Ben ik moe, dan moet ik snel op vakantie om uit te rusten. Ben ik niet tevreden met mijn baan, dan moet ik zo snel mogelijk een stap op die carrièreladder zetten. Sayers pleit voor een andere kijk op de werkelijkheid, namelijk ‘creatief’. Als je creatief kijkt, denk je niet in problemen en oplossingen, maar kijk je naar het totaal aan ingrediënten dat op dit moment voor je ligt. Daar zijn mooie en minder mooie dingen bij. Maar met al die ingrediënten maak je iets moois. Daar is creativiteit voor nodig.
Stappen
Nu pleit ik er niet voor om geen arts op te zoeken als je ziek bent, of geen stappen te maken in je carrière. Maar de vraag is: met welke mindset en om welke reden doe je het? Wanneer het ‘vluchten uit’ een onbevredigende werksituatie jouw drijfveer is, is de kans groot dat je stap je weliswaar ergens anders brengt, maar dat je weinig doet met de onderliggende redenen van jouw ontevredenheid. Wanneer je alleen gefocust bent op het hoogste punt van de carrièreladder, bestaat het risico dat je allerlei kansen die voor je neus liggen niet opmerkt. Dan denk je te lineair.
Kijk naar het totaalbeeld
De kunst is om hier en nu te kijken wat je allemaal hebt. Wat is er goed aan je huidige werk? Wat is er moeilijk? Waarom vind je dat moeilijk? En wat heb je nodig om te groeien? Wat voor omgeving past bij jou (bv dynamisch of rustig), wat voor mensen, en welk tempo van groeien? Als je de tijd neemt om daarover na te denken zul je nieuwe kansen gaan zien, die wellicht dichterbij zijn dan je denkt. Wees daarbij niet bang voor de dingen die je moeilijk vindt in je werk. Probeer ze niet altijd te vermijden, want juist daar waar je het af en toe pittig hebt, zit veel groeipotentie. Maar zorg wel dat jouw minder sterke kanten onderdeel zijn van het
creatieve totaalbeeld. Waar jouw talenten schitteren en jouw minder sterke kanten voor extra diepte zorgen. Wees ook niet te bang om hulp te vragen bij dit proces. Een sparring partner, een coach of een collega die feedback geeft. Je wordt hier eigenlijk altijd sterker van.
En als je toch graag bovenaan die ladder wilt staan? Daar is niks mis mee. Maar bedenk dan dat je vaak meer leert en ontwikkelt als je met een omweg naar boven gaat. En spelenderwijs. De carrièreladder mag van mij wel wat meer op een speeltoestel lijken!