Hij heeft me flink wat zweetdruppels gekost, maar heeft me ook een waardevolle les geleerd over de kracht van loslaten. Tomtom is een jonge hengst, die ik sinds afgelopen zomer in mijn kleine kudde heb staan. Een vriendelijke jongeman met een ietwat koppig karakter.
Loslaten: van weerstand naar verlangen
Op een dag wilde ik de paarden van de ene omheinde ruimte naar de andere verhuizen, waarbij ik het oprijpad moest oversteken. Tomtom stond me toen nog niet toe om hem te vangen, maar ik dacht dat hij wel met de rest zou meelopen. Helaas. Hij rook de vrijheid en rende op een drafje naar de bosrand. Ik erachteraan, eerst vooral geïrriteerd maar algauw lichtelijk in paniek. Want hoe dichter ik op hem af kwam, en hoe vastberadener ik was om hem weer terug naar de rest te sturen, hoe harder hij bij me vandaan rende. Ik zag hem vrolijk dravend het bos in verdwijnen, recht op de achterliggende weg af. Precies op dat moment liet ik in gedachten los. Ik realiseerde me dat het niet in mijn hand was, dat ik hem niet kon dwingen of tegenhouden. Ik draaide me om en wilde teruglopen naar de kudde, en precies op dat moment kwam Tomtom in galop uit het bos achter me aan. Het moment dat ik in gedachten los liet, was precies het moment dat hij ervoor koos om bij mij te blijven!
Loslaten: gedeelde verantwoordelijkheid
De les die ik van Tomtom heb geleerd, is dat op zijn tijd loslaten meer effect heeft dan voortdurend krampachtig sturen of dwingen. Omdat loslaten ruimte geeft voor het verlangen van de ander, terwijl dwingen vooral weerstand oproept. Ik noem het principe ook wel “loslaten is controle”. Dit principe kom je ook tegen in je samenwerking met collega’s, in het aansturen van je mensen, in een discussie met een opdrachtgever of opdrachtnemer. Te sterk sturend zijn, teveel vasthouden aan je standpunt, teveel proberen het tempo of de beslissingen te bepalen werkt vaak averechts. Het is de kunst om op het juiste moment los te laten, de ander de ruimte te geven om na te denken en zelf te kiezen of hij/zij met jou wil meegaan. Op het moment dat die ander daar zelf voor kiest, krijg jij veel meer ruimte om krachtig de leiding te nemen. Terwijl het resultaat een gedeelde verantwoordelijkheid wordt.
Meer resultaat
Ik daag je uit om het de komende weken eens een paar keer te proberen. Laat eens een keertje bewust los. Laat bijvoorbeeld je medewerker een keer zelf zijn doel voor deze week bepalen, laat je klant zelf eens kiezen welke oplossing hij/zij de beste vindt, stel eens een open vraag op een moment dat jij denkt het antwoord al te weten. Ik ben ervan overtuigd dat dit leidt tot een gevoel van gezamenlijke verantwoordelijkheid, dat uiteindelijk leidt tot betere resultaten, zowel in kwaliteit als in omzet. Wil je me laten weten of dat is gelukt? Ik ben heel benieuwd!